1ste reisverhaal Bangkok (03-07 t/m 06-07-2013).

Hallo allemaal,

Het heeft allemaal even wat langer geduurd maar hier is dan eindelijk ons eerste reisverslag.

Op het moment van schrijven zitten we (08.00 uur in de morgen) in een busje naar Khoa Jay National park voor ons volgende avontuur. De rit zal een kleine 3 uur duren in super de luxe taxibus. We hebben al veel gedaan, gezien en ons ogen uitgekeken. Het lijkt wel een film, hier een korte beschrijving van alles.

We zijn exact op tijd geland, door de douane, koffers zoeken en dan op zoek naar onze chauffeur, erg leuk zo’n man die met een bordje staat te wachten met onze naam erop. En dan begint het, Hans wilde even helpen om de koffers in de bus te zetten maar dat mocht ie niet van de chauffeur, “It ‘s my job “ zei hij. Het gevoel van de rijke toerist begint dus al snel.

Aangekomen in ons hotel hetzelfde verhaal, voor je het wist waren onze koffers al verdwenen en naar de kamer gebracht,ook werden de deuren voor je open gedaan. Heb daar geen deurkruk aan hoeven raken. We hadden trouwens een mooie suite met living room, 3 slaapkamers, 2 badkamers.

Na aankomst zijn we gaan zwemmen en daarna begon ons eerste avontuur.

Als je buiten je hotel komt, komen er direct Tuktuk chauffeurs op je af die vragen waar je heen wilt, en dan begint het onderhandelen. Wij hadden een bedrag van 30 bath (75 cent) afgesproken om naar het MBK gebracht te worden, maar eerst moesten we dan een tussenstop maken bij een kleermaker. De chauffeur krijgt namelijk benzine bonnen als hij toeristen naar de winkel brengt. Daar 20 minuten doorgebracht, proberen te onderhandelen, lukte niet, en toen weer met de tuktuk naar het MBK (heel groot,8 verdiepingen tellend, winkelcentrum en heel goedkoop).

En wat denk je, er was een Mac. Dus voor Jarno hebben we daar gegeten. De tutukchauffeurs rijden als gekken en dwars door alles heen, op de stoep links of recht maakt niet uit. Het hele verkeer is trouwens een chaos. Ze rijden links.

De volgende dag hebben we weer een tuktuk genomen. We hebben een rondrit van 4 uur gekregen naar allerlei tempels, bezienswaardigheden en de liggende Boedha, erg mooi, geheel van goud gemaakt en wel een meter of 43 lang.

Daarna wilden we naar het Grand Palace, maar we werden door militairen tegengehouden. De toeristen politie kwam naar ons toe en vertelde dat er een ceremonie in het Grand Palace was en dat alle Thai die dag vrij waren. Iedereen ook de militairen en politie zijn trouwens echt aardig, behulpzaam en hebben echt een glimlach op hun gezicht.

Dus programma omgooien en zijn een tocht over de Klongs gaan maken, je weet niet wat je ziet ,je komt ogen tekort, ongelooflijk hoe mensen in barakken, onder zeilen , golfplaten etc. kunnen  leven. Kinderen die met niks spelen, zwemmen in dat vieze water, en ze blijven lachen en zwaaien naar ons. Het lijkt wel op zo’ n documentaire van Erika Terpstra.

Vrijdags hadden we een fietstocht geboekt bij Ko van Kessel, een begrip in Bangkok ”die gekke Nederlander die gaat fietsen in Bangkok”  Dit was echt te gek, eerst fietsen door Chinatown, heel smalle straatjes, allerlei geuren en weer vriendelijke lachende en zwaaiende mensen.

Met de fiets en al op de trein gestapt, daarna fietsen over het platteland waar we mensen hebben gezien die van het verzamelen van plastic leven.

 Ik dacht dat het een vuilnis belt was maar de gids, een Belgisch meisje, geboren in Thailand en sinds 2 jaar weer terug in Bangkok ,ouders blijven in België wonen, vertelde dus dat deze mensen tot de armste van de armste behoren, ongelooflijk om te zien. Doordat ze Nederlands sprak konden we alles vragen wat we wilden. We zijn in een Chinese tempel geweest, is net even anders dan de Thaise tempel.

Ook van haar geleerd, dat mensen geen pensioen, hebben, dus als ze niet meer kunnen werken dat ze dan door hun kinderen onderhouden moeten worden. Vandaar dat je veel krotjes ziet waar mensen met een goed inkomen in wonen, maar de pech hebben dat hun ouders ook nog leven en dat kost veel geld. Verder werkt men wel 16 tot 18 uur per dag en kookt men nooit zelf maar eet  op straat.

Genoeg over het fietsen, zaterdags zijn we dan eindelijk naar het Grand Palace geweest, dit was echt ongelooflijk mooi, wat een goud en mozaïeken, muurschilderingen etc.. We zagen er trouwens prachtig uit in onze geleende outfits.
     

S’avonds zijn we Thai boxen gaan kijken, ja, erg leuk om te zien hoe de thai daar aan het wedden en gokken zijn. De gevechten vond ik zelf wat minder leuk want er werd echt hard getrapt, geschopt en gestompt, tot bloedens toe en gewoon doorvechten, eentje kon zelfs niet meer  lopen.
   

Maar goed, daarna zijn we ook op straat gaan eten. Wat koken ze daar toch lekker, en toen zag ik een massagesalon, Jordi vond het helemaal niks, Hans een beetje, maar Jarno en ik wilden wel. Dus niet mekkeren maar gewoon naar binnen. De twee die het maar zozo vonden willen vanavond alweer een massage, dus alles bij elkaar doe ik het als reisleider niet onaardig moet ik zeggen.

Jordi heeft geen last van een ochtendhumeur, ook al staan we elke dag 06.00uur op. Jarno moet nog niet veel van het eten hebben, hij eet wel wat, maar dat is het dan.

En ongelooflijk maar waar, ze zijn ook nog aardig voor elkaar.

Groetjes en tot ons volgende verhaal,

De Prinsjes.